'Zelfhulpmiddeltjes'..😊
Als jong kindje duimde ik: duim in de mond, bedoel ik. Mét doekje; 'voeldoekje'.
Het is bekend dat bij velen , en vnl. veel jonge kinderen doen dit, het zuigen, met name in combinatie met het contact met het gehemelte een rustgevende en bevredigende werking kan hebben. De zuigreflex bij baby's, verklaard vanuit de voedselbehoefte, heeft dus ook meerdere functies.
Ook tact;het voelen met de vingers van bepaalde materialen kan een rustgevende of bevredigende werking hebben. Bij kinderen én volwassenen...
Later , in mijn 'volwassen' leven, verdween de behoefte aan het duimzuigen; het voelen van het 'doekje' bleef en tot op de dag van vandaag slaap ik met een ooit aangeschafte mannen- boxershort van satijn, met afbeeldingen van de Simpsons.
(Het feit dat het om een mannen-boxershort gaat is toeval en heeft geen enkele betekenis of toegevoegde waarde; het gaat me om de stof: satijn, en de afmetingen.)
Soms, als ik van tevoren weet dat ik wat stressvolle of vervelende momenten ga beleven, neem ik dat ding mee in m'n tas, om optimaal te ontspannen in de auto als passagier op de terugweg naar huis.
Rare gewoonte, misschien, het is geen noodzaak. Ik kan ook zonder. Voor de 1 is af en toe een glas wijn ontspannend, in Arabische landen wordt er met kralenkettingen (de Tasbih) met de handen 'gespeeld' wat rustgevend werkt: , meditatie, een warm bad, muziek luisteren of spelen, gras maaien etc. etc. etc individueel - en moment afhankelijk.
Laatst was ik in het Kruidvat, en viel mijn blik op de fopspenen.....
en ik kreeg me daar toch een zin in.... de herinnering van jaren terug : met name aan de kalmerende werking van het zuigen op de duim, kwam voluit terug op dat moment. Dus ik dacht: kan het eens proberen, en ging de fopspenen in de verpakkingen eens bestuderen, voor zover dat mogelijk was.
Tutters met verschillende leeftijds-indelingen: vanaf 0 tot 18+ maanden..... Kwestie van kopen en uitproberen... Op het zicht en materiaal uitgezocht: flexibele siliconen..
Thuis uitgeprobeerd: geluk; great!; het feit dat je op het flexibele fopspeentje kunt bijten (zachtjes) heeft eenzelfde bevredigende uitwerking als bolletjesplastic kapot knijpen...om maar één vergelijking te noemen...
Nu zit ik regelmatig achter ( of voor) m'n laptop met dat ding in m'n mond..er staat 'happy' op..... 'knettergek'??.:.. misschien, het lijkt me vrij onschuldig , ik ga er niet mee de straat op noch raak ik er 'verslaafd' aan.
M'n man , die wel gewend is aan mijn zotte experimentjes, vindt het wel grappig...
Paar links, met name een ( mijns inziens achterhaalde) Freudiaanse, psychologische verklaring over oa orale ingesteldheid...
Helaas (nog) geen neurowetenschappelijke inzichten over dit onderwerp gevonden,
en een link over fopspenen, tutters:
http://degezondebaby.nl/product/speen-van-natuurrubber/
https://www.studocu.com/nl-be/document/arteveldehogeschool/psychologie/samenvattingen/seminarie-4-psychologie-volledig/2791763/view
Als jong kindje duimde ik: duim in de mond, bedoel ik. Mét doekje; 'voeldoekje'.
Het is bekend dat bij velen , en vnl. veel jonge kinderen doen dit, het zuigen, met name in combinatie met het contact met het gehemelte een rustgevende en bevredigende werking kan hebben. De zuigreflex bij baby's, verklaard vanuit de voedselbehoefte, heeft dus ook meerdere functies.
Ook tact;het voelen met de vingers van bepaalde materialen kan een rustgevende of bevredigende werking hebben. Bij kinderen én volwassenen...
Later , in mijn 'volwassen' leven, verdween de behoefte aan het duimzuigen; het voelen van het 'doekje' bleef en tot op de dag van vandaag slaap ik met een ooit aangeschafte mannen- boxershort van satijn, met afbeeldingen van de Simpsons.
(Het feit dat het om een mannen-boxershort gaat is toeval en heeft geen enkele betekenis of toegevoegde waarde; het gaat me om de stof: satijn, en de afmetingen.)
Soms, als ik van tevoren weet dat ik wat stressvolle of vervelende momenten ga beleven, neem ik dat ding mee in m'n tas, om optimaal te ontspannen in de auto als passagier op de terugweg naar huis.
Rare gewoonte, misschien, het is geen noodzaak. Ik kan ook zonder. Voor de 1 is af en toe een glas wijn ontspannend, in Arabische landen wordt er met kralenkettingen (de Tasbih) met de handen 'gespeeld' wat rustgevend werkt: , meditatie, een warm bad, muziek luisteren of spelen, gras maaien etc. etc. etc individueel - en moment afhankelijk.
Laatst was ik in het Kruidvat, en viel mijn blik op de fopspenen.....
en ik kreeg me daar toch een zin in.... de herinnering van jaren terug : met name aan de kalmerende werking van het zuigen op de duim, kwam voluit terug op dat moment. Dus ik dacht: kan het eens proberen, en ging de fopspenen in de verpakkingen eens bestuderen, voor zover dat mogelijk was.
Tutters met verschillende leeftijds-indelingen: vanaf 0 tot 18+ maanden..... Kwestie van kopen en uitproberen... Op het zicht en materiaal uitgezocht: flexibele siliconen..
Thuis uitgeprobeerd: geluk; great!; het feit dat je op het flexibele fopspeentje kunt bijten (zachtjes) heeft eenzelfde bevredigende uitwerking als bolletjesplastic kapot knijpen...om maar één vergelijking te noemen...
Nu zit ik regelmatig achter ( of voor) m'n laptop met dat ding in m'n mond..er staat 'happy' op..... 'knettergek'??.:.. misschien, het lijkt me vrij onschuldig , ik ga er niet mee de straat op noch raak ik er 'verslaafd' aan.
M'n man , die wel gewend is aan mijn zotte experimentjes, vindt het wel grappig...
Paar links, met name een ( mijns inziens achterhaalde) Freudiaanse, psychologische verklaring over oa orale ingesteldheid...
Helaas (nog) geen neurowetenschappelijke inzichten over dit onderwerp gevonden,
en een link over fopspenen, tutters:
http://degezondebaby.nl/product/speen-van-natuurrubber/
https://www.studocu.com/nl-be/document/arteveldehogeschool/psychologie/samenvattingen/seminarie-4-psychologie-volledig/2791763/view
