Vlaamse vrouwen in Monaco: 'Logisch dat het straatmeubilair hier van rubber is'
, door (hm)
Deel
|
HUMO Hoe is het om als Vlaamse vrouw in Monaco te wonen?
Filoeta Herregers (Vlaamse vrouw die in Monaco woont) «Kei-intens eigenlijk. Monaco is een wervelende stad, zeker in de namiddag. Als je om een uur of vier op je terras gaat liggen, dan begint heel die stad rond je hoofd te tollen. Ik heb aan een megarijke geoloog gevraagd hoe dat komt, want iedereen is hier megarijk. Hij zei dat het aan al die portootjes ligt, maar dat klopt niet. Toen ik nog aan de Aperol zat, draaide die stad ook al als een kermismolen. Maar ik ben dus gestopt met Aperol, omdat ik daar een plakkerige mond van kreeg.»
HUMO Hoe is het nachtleven in Monaco?
Herregers «Geen flauw idee, ik kom na het middaguur de deur niet uit: ik heb geen zin om mijn nek te breken. Ik heb dat één keer geprobeerd, en die huizen stonden daar zodanig te wankelen dat ik er zelf draaierig van werd. Ik heb toen geprobeerd mij aan een paal vast te klampen, maar die was van rubber. Logisch eigenlijk, dat het straatmeubilair in zo’n zwalpende stad van rubber is. Je ziet dat ze in Monaco erg begaan zijn met het welzijn van de inwoners.»
HUMO Hoe ben je in Monaco terechtgekomen?
Herregers «Met een taxi, vanuit Nice. Monaco heeft namelijk geen eigen vliegveld, dat zou te gevaarlijk zijn. Stel je maar eens voor dat de landingsbaan plots dwars op de aanvliegroute gaat liggen, terwijl het vliegtuig nog maar luttele meters boven de grond hangt.»
HUMO Zou je dan niet beter ergens anders gaan wonen, Filoeta?
Herregers «Klein aandachtspuntje: je spreekt dat uit als Filoéta. Maar je mag ook Ingrid zeggen, want dat is mijn niet-mondaine naam. Of is het Anke of Sofie? Dat weet ik niet meer.»
HUMO Ergens anders gaan wonen is geen optie?
Herregers «Ik heb weleens een villa gehuurd in Saint-Tropez, maar daar gebeurde net hetzelfde. Dat heeft mij aan het denken gezet: misschien beschik ik over buitengewoon grote krachten die de omgeving aan het dansen brengen.»
HUMO Wat voor krachten zijn dat dan?
Herregers «Die van het intellect. Ik gebruik dat namelijk nooit, zegt mijn man George, en daar heeft hij gelijk in. Het heeft geen enkele zin een boek vast te pakken als de letters als een muggenzwerm voor je ogen flikkeren. Maar waar moet al mijn intellectuele energie dan naartoe? Wel, die richt zich op alles wat los- en vastzit, in een straal van een paar honderd meter rond mij.»
HUMO Maar ’s morgens gebeurt dat niet?
Herregers «Goh, ik zou ’s morgens kunnen lezen, maar dan heb ik enkel zin in koffie en Dafalgan. Een koffie kun je niet lezen, en van een Dafalgan enkel de bijsluiter. Moet ik dan ’s morgens tegen mijn man zeggen: ‘Hé, George, moet je eens horen wat er allemaal in de bijsluiter van Dafalgan staat!’ Ik denk niet dat zo’n gesprek onze relatie zou verrijken.»
HUMO Waar houdt je man zich mee bezig?
Herregers «Met zuchten en mij negeren. Vooral bij het ontbijt. Daarna trapt hij het af met de woorden: ‘Doe het vandaag misschien wat kalmpjes aan, Filoeta.’ Het is wel lief dat hij dat zegt, want als ik om zes uur ’s avonds naar het toilet moet, dan is dat een helse onderneming die ik enkel op handen en voeten tot een goed einde kan brengen. Vaak val ik daar van uitputting in slaap. Gelukkig hebben wij vier slaapkamers met elk een eigen badkamer, zodat George mij niet hoeft wakker te maken. Daardoor kan hij mij de volgende ochtend fris en goed uitgeslapen negeren, wat toch aangenamer is dan met een grauwe slaapkop.»
