'EEN VRACHTWAGEN IN PLAATS VAN BLOEMEN IS GEEN GOED IDEE'
Het smachten naar smoezelend gesmos van smakkende smoelen nadert zijn hoogtepunt. Inderdaad, reeds komt de krokus piepen en waait de eerste lentewind wilgenzaad: valentijn staat popelend voor de deur, klaar om je relatie een flinke positieve boost te geven.
FEBELS «Ik zal een voorbeeld geven: Franz en Imelda zijn al vijftien jaar samen. Franz brengt weleens een bloemetje mee, Imelda verrast hem graag met zijn lievelingseten. Vaak zie je hen hand in hand door het park wandelen. Tijdens die hele lockdown hebben ze zich geen moment verveeld: ze speelden samen scrabble, lazen dezelfde boeken of zaten gewoon gezellig urenlang te babbelen, terwijl de televisie tandenknarsend toekeek. ‘Ik ben volkomen nutteloos,’ zuchtte het arme toestel, ‘en dat Netflix-abonnement is totaal overbodig.’ Toch zijn Franz en Imelda bij mij langsgeweest. Want ze zaten met relationele vragen.»
HUMO Wat voor vragen?
FEBELS «Ik heb die tijdens de eerste sessie samengevat als: ‘Zijn jullie niet een beetje saai?’ Toen is Imelda gecrasht. ‘Wij zijn niet een béétje saai, wij zijn oneindig saai!’ riep ze snikkend, waarop haar Franz onhandig mompelde: ‘Maar schattie toch, zo heb ik dat nooit bekeken.’
»Het begin van een conflict ontspon zich en dat heb ik meteen opgepookt. Ik kon die mensen toch niet wegsturen met de boodschap: ‘Ja, jullie zijn saai, maar och, als je maar gelukkig bent, niet?’ Nee, ik heb Franz voor de voeten geworpen dat hij zijn vrouw niet aanvoelde. Dat heeft Imelda aan het denken gezet. Tijdens de volgende consultatie heeft ze Franz naar het hoofd geslingerd dat hij twee dagen eerder alweer bloemen had meegebracht.»
HUMO Wat was daar mis mee?
FEBELS «Elke week bloemen geven is saai, dat is het probleem. Imelda zei: ‘Franz, waarom breng je nooit eens een tuinparasol mee, of een vrachtwagen?’ ‘We hebben al een tuinparasol, en wat zou je in godsnaam doen met een vrachtwagen?’ antwoordde Franz verbijsterd. ‘Ik zou met die vrachtwagen naar het zuiden kunnen rijden, of tijdens de zomer naar het noorden, naar de middernachtzon,’ flapte Imelda eruit. Ik merkte op dat Imelda een vrouw met onvervulde fantasieën was, en Franz keek mij aan alsof hij het niet begreep, wat ook het geval was. Ik heb hun de opdracht meegegeven om wat aan die onvervulde fantasieën te doen. Dat is hun relatie niet ten goede gekomen.»
HUMO Wat liep er fout?
FEBELS «Bij de volgende consultatie bleek dat Franz een lichte vrachtwagen had gekocht voor zijn vrouw, die ze met haar gewone rijbewijs B mocht besturen. Imelda was erg teleurgesteld, zo’n lichte vrachtwagen is toch wat anders dan een truck met een oplegger. Ik zei: ‘Franz, als Imelda naar een vrachtwagen verlangt, is een lichte vrachtwagen dan niet een halve oplossing?’ Franz antwoordde dat hij zijn best had gedaan. Een paar dagen later stond er een volwaardige truck voor de deur, met een oplegger. Imelda vroeg zich af of dat voertuig geschikt was voor containervervoer. Franz moest het antwoord schuldig blijven: ‘Ik weet nu eenmaal niet zo veel van vrachtvervoer.’
»Ik heb Franz toch de volgende vraag gesteld: ‘Als je amper iets afweet van vrachtvervoer, waarom koop je dan de eerste de beste truck?’ Imelda sloot zich daarbij aan. Ze was echt boos.»
HUMO Hoe heb je dat conflict opgelost?
FEBELS «Ik heb Franz apart genomen en hem aangeraden om de volgende keer toch maar weer gewoon bloemen mee te brengen. Die vrachtwagens leken mij een doodlopende piste. Maar Imelda werd daar achterdochtig van: ‘Bloemen? Waarom geen vrachtwagens meer? Is er iets dat je mij moet vertellen? Is er iemand anders?!’
»Franz ontkende, maar achterdocht kun je nu eenmaal niet ontmijnen met ontkenningen. Zo ging die saaie relatie stilaan kapot. Hun enige hoop is nu op mij gevestigd: hun relatiecoach. Ja, gelukkig zijn er nog mensen zoals ik.»