(Heb er teveel 'gemist' de afgelopen maanden, vandaar nu een 'overdosis'; gevolg; onverantwoord 'happy'; zowel 'geactiveerd' als slap en suf van het lachen)
Raad: abonneer u op de Humo!
Humo : de Wild Site; Hugo Matthysen (hm)
https://www.humo.be/auteur/hm
En deze week op radio 1 , in het interessante programma Nieuwe Feiten: het Middagjournaal door Hugo Matthysen.
( Helaas werkt de audio-link op de website (op mijn laptop?) niet, maar aan het einde van Nieuwe Feiten is het Middagjournaal te beluisteren)
https://radio1.be/kan-je-stellen-dat-luc-tuymans-een-elvis-imitator
en:;
https://radio1.be/als-het-gebladerte-begint-te-verkleuren-er-de-slimste-mens-om-ons-op-te-beuren.
Vandaag: Ode aan het tijdschrift.
https://radio1.be/programma/nieuwe-feiten/radioitem/ode-aan-het-tijdschrift/3918
Gisteren: "God laat niet met zich spotten"
https://radio1.be/programma/nieuwe-feiten/radioitem/middagjournaal-god-laat-niet-met-zich-spotten/3968
Kan het niet laten; 25 juli 2019;
"OP VAKANTIE GAAN IS LEVENSGEVAARLIJK, DOE HET NOOIT!
Koffers worden gepakt, bij de barbecue vertellen mannen hoe slim ze hun reisroute hebben uitgestippeld, terwijl de vrouwen vrolijk kwetteren over teenslippers en leuke marktjes in zonnige gebieden. Over een paar weken zullen ze elkaar weer treffen: gezond, gebruind en ontspannen, klaar om er weer een paar maanden tegenaan te gaan, tot de volgende vakantieperiode.
U, verstandige lezer, zou beter moeten weten. U bent zelf al meer dan eens op vakantie geweest. Dan kent u vast de duistere kantjes van het zomergevoel: verveling, spannin- gen, autopech, buikloop, ongedierte, diefstal en lawaaierige campings en hotels. Of niet? Voor wie toch nog overweegt te vertrekken, zetten we wat adviezen op een rijtje. Maar we kunnen u nu al verklappen dat de slotsom is: bespaar uzelf de gruwel, wees geen masochist, blijf thuis!
Het afvoerputje van de wereld
Op lange winterdagen heeft u erop los gesurft, u heeft op forums gaan piepen, u hebt weggedroomd bij paradijselijke filmpjes op YouTube, in uw kennissenkring heeft u naar reiservaringen gehengeld, u heeft zich kortom goed geïnformeerd. U heeft de perfecte bestemming ge- kozen. Dat denkt u tenminste. Want bent u wel bij de reisbioloog te rade gegaan?
Yves Mortelmans (reisbioloog) «Wij doen ons best om de bevolking te informeren, maar helaas! De Vlaming reist het liefst van al naar poelen van ziektekiemen, en dan heb ik het over tropische en subtropische gebieden. De Domi- nicaanse Republiek of Thailand ogen misschien mooi in de folders, maar olalala! Ze zouden de reisbureaus moeten verplichten om microscopische opnames te maken van pakweg de schakelaar van het nachtlampje in de hotelkamer, of de smurrie tussen de vingernagels van de receptionist. Dan heb je meteen een mooie staalkaart van de gruwelijkste tropische ziekten: tyfus, gele koorts, moeraskoorts, die goeie ouwe tuberculose, en met wat geluk ook pokken en malaria. Die warme gebieden moet je dus mijden. Je gaat thuis toch ook niet van het rioolwater zitten slurpen?»
HUMO Je kan dus maar beter in Europa blijven?
Mortelmans «Dat zou je denken. Nog steeds kiezen heel wat mensen voor de Middellandse Zee. Relatief ongevaarlijk, zou je denken. Maar de Méditerranée is het afvoerput- je van de wereld, beste vriend! De drek van steden als Rome, Napels, Barcelona, Tel Aviv, Athene enzovoort wordt daar lustig in geloosd. En die blijft daar, want de Middellandse Zee is een vrijwel gesloten systeem. Een positivo zal zeggen: toch mooi dat Joodse en Palestijnse drollen daar vredelievend naast elkaar liggen te dobberen. Misschien wel, maar ik zou toch niet tussen die symboliek gaan zwemmen. Als wetenschapper moet ik adviseren minstens tweehonderd meter van de kustlijn te blijven. Ben je toch gaan pootjebaden? Achteraf goed douchen en de kleren onmiddellijk wassen op minstens zeventig graden. En je vervolgens tot één of andere godsdienst bekeren, want de kans dat de wetenschap je nog kan redden is zo goed als nul.»
HUMO Noord-Europa dan maar?
Mortelmans «nog nooit van de EHEC-bacterie gehoord? Eén kok die zijn handen vergat te wassen, en het is Blitzkrieg in je darmen. nee, alles wat boven de Rijn ligt krijgt de rode vlag! Berlijn en Praag zijn beslist mooie steden, maar het is de vraag of je er levend van terugkeert.»
HUMO Dan blijft er weinig anders over dan ons eigen land.
Mortelmans «Of de Zuidpool, want dat is een vrijwel steriel milieu, zolang je uit de buurt van die smerige pinguïns blijft, want die beesten zijn levende biologische bommen. Als je bestand bent te- gen de meest kwaadaardige vormen van salmonella is de Belgische kust misschien nog een mogelijkheid, maar dan heb je buiten de gemene listeriabacterie gerekend. De Ardennen? Daar heb je tot in de kleinste waterlopen blauwalgen, botulisme en legionella, en zodra de zon maar even schijnt begint dat zich als gekken voort te planten. En als de zon níét schijnt, zijn de Ardennen troostelozer dan de parking van een Carrefour op een gure novemberdag.»
HUMO Onze cultuursteden dan maar? Antwerpen, Gent, Brugge?
Mortelmans «Tot een paar maanden geleden was dat geen slecht idee. Maar de rapporten van de stralingsdeskundigen zijn duidelijk: één japanner kan geen kwaad, maar die brave mensen lopen daar met duizenden tegelijk rond, en als je die straling optelt kom je tot schrikbarende niveaus. Het is een geluk dat Manneken Pis zijn eigen koelsysteem heeft, omdat hij nu eenmaal continu moet wateren. Anders was hij al lang weggesmolten door die japanners die zich massaal aan hem vergapen. nee, je blijft beter thuis.»
Slavernij in een cocaïneplantage
Misschien denkt u bij het boven- staande: ach, zo’n vaart zal het allemaal niet lopen, en sinds wanneer hebben deskundigen ergens verstand van? Dus u vertrekt toch. Maar hoe dan wel? Mobiliteitsexperte Sara Schelfout denkt met u mee.
Sara Schelfout «De auto? Laat dat ding maar thuis, tenzij je graag urenlang staat aan te schuiven voor de Tauerntunnel of op de ring rond Lyon. Bovendien krijg je in het buitenland altijd pech. Als je autootje het niet spontaan begeeft omdat het te zwaar belast is of de hitte niet aankan, dan is er wel een plaatselijke garagist die je wagen komt saboteren om hem achteraf te kunnen repareren. En als je eenmaal in de handen van een buitenlandse garagist bent, kan je het wel schudden. Die kerels hebben doorgaans grote families en geen geweten.»
HUMO Overdrijft u niet een beetje?
Schelfout «Ik zal u wat vertellen. Een neef van mijn vriendin ging vorig jaar op vakantie naar het Baskenland. in Bilbao ging het lampje van een stoplicht kapot. nietsvermoedend stopte hij bij de eerste de beste garage. Daar werd zijn gezin meteen gegijzeld. Om zijn vrouw en kinderen vrij te krijgen moest de man naar Colombia afreizen om daar zeven jaar als slaaf op een cocaïneplantage te werken, voor de guerrilla. Tot overmaat van ramp is hij katholiek: hij zal de eerste communie van zijn kinderen niet mee- maken. Dus als je katholiek bent en zo stom bent om naar het Baskenland te reizen: reservelampjes meenemen, want dit is geen alleen- staand geval!»
HUMO Het vliegtuig dan maar?
Schelfout «Hahaha! Voor je in een vliegtuig kan stappen, moet je al in Zaventem geraken, wat tegenwoordig een onoverzichtelijke expeditie is. Enfin, stel dat je toch in dat vliegtuig raakt, dan is er een onverbiddelijke wet die zegt: wat vliegt kan vallen! Wat ga je doen als het toestel naar beneden stort? Aan de noodrem trekken? Een sms’je met ‘Help! ik wil uitstappen!’ naar de piloot sturen? En denk niet dat het gevaar denkbeeldig is, het lucht- ruim zit vol vervelende dingen: trekvogels die in de motor terecht- komen, meteorieten, as van vulkanen, vliegtuigkapers en andere luchtzakken.
»Maar goed, als je het overleeft, kom je hoogstwaarschijnlijk zon- der bagage en met uren vertraging aan. Dan word je naar een luizenhotel gebracht, en daar sterf je in een oncomfortabel bed aan de trombose die je hebt opgelopen door het urenlange stilzitten tijdens de vlucht. je nabestaanden kunnen dan nog eens zwaar afdokken voor de repatriëring.»
HUMO De trein?
Schelfout «Als hij rijdt, is de trein geen slecht idee. Maar die als is zo groot dat je een hangar moet huren als je hem bij regenweer wil binnenzetten. niet doen dus.»
IkhaatuIkhaatuIkhaatu!
Misschien beschikt u over een spaceshuttle, een gyronef of zo’n Star Trek-beamer waarmee u wél veilig op vakantie kan vertrekken. Dan is de volgende vraag: met wie dan wel? ‘Met mijn lief! Met mijn gezin! Met mijn vrienden!’ roept u spontaan. Wij vroegen aan een psy- chologe of dat wel zo’n goed idee is.
Inge Werfels «In mijn praktijk doe ik veel aan holiday hazard healing, dat is het herstellen van de emotionele schade die tijdens vakanties is opgelopen. En hoewel ik daar goed de kost meer verdien, is het mijn plicht te zeggen: voorkomen is beter dan genezen. Blijf dus thuis, of ga desnoods alleen op reis.»
HUMO Loopt het zo vaak fout?
Werfels «Elke echtscheidingsadvocaat heeft in augustus en september driemaal zoveel nieuwe klanten als in andere maanden. in die periode schiet de verkoop van kalmeermiddelen en bloeddrukverlagers de hoogte in. Dat zegt genoeg. En dit fenomeen heeft twee grote oorzaken.»
HUMO Wij zijn benieuwd.
Werfels «Om te beginnen is er die bedrieglijk relaxte sfeer. ’s Avonds, bij een wijntje op een stemmig terras, hebben mensen al eens de neiging om een gesprek te beginnen over hun relatie. Dat is begrijpelijk, dat hoort bij de romantische sfeer. Alleen is een wijntje op vakantie doorgaan veel wijntjes, en daar loopt het fout. je kan vakantiegesprekken in twee grote groepen opdelen. Vóór acht uur ’s avonds wordt er vooral gezeurd: waar gaan we eten, het hotel valt toch een beetje tegen, het is hier toch duurder dan ik dacht, je kent dat wel. De gesprekken ná acht uur zijn emotionele bloedbaden. Dat begint gezellig met ‘weet je nog vier jaar geleden in Mallorca?’ en dat meandert dan naar ‘toen jij op het werk een oogje had op die collega (m/v)’, en via ‘dat is niet waar, jaloerse bok/geit, ik vond hem/haar gewoon sympathiek’ eindigt dat bij ‘ikhaatuikhaatuikhaatu!’, dat krijsend de zwoele zomernacht wordt ingeslingerd.
»Onder vrienden verlopen de gesprekken op een vergelijkbare manier. Eerst wat leuke anekdotes over de gezamenlijke studietijd of zoiets, maar al gauw ontaardt dat in bitterheid. De ene heeft de ande- re ooit helpen verhuizen, maar de andere heeft nooit een tegenpres- tatie geleverd. Dat soort onnozele dingen. Als je iemand definitief uit je leven wil laten verdwijnen, ga er dan eens mee op vakantie.»
HUMO Er bestaat dus geen ideale reisgezel?
Werfels «O jawel! Het ideale reisgezelschap bestaat uit mensen waar je weinig mee te maken hebt, maar waar je toch een flinke hekel aan hebt. Als de vakantie dan zon- der conflicten verloopt, heb je een flinke meevaller. is de sfeer slecht, dan verloopt het gewoon zoals je had verwacht. En als er werkelijk helse spanningen ontstaan, kan je tegen jezelf zeggen: ‘ja, ik had al lang door dat het echt totaal on- mogelijke mensen zijn. Wat heb ik toch een grote mensenkennis!’ Dat geeft een diep gevoel van voldoening, en het is toch de bedoeling dat we voldaan terugkeren van de reis, niet? Voilà dus! Bovendien is die voldoening dubbel omdat je bij thuiskomst voor de rest van je leven verlost bent van die ellendelingen.»
LIjdende proefdieren
HUMO U had het over twee oorzaken van die emotionele problemen.
Werfels «Ja. De tweede oorzaak is de vakantiekledij. Dat geldt vooral voor mensen die ouder zijn dan der- tig. Zelf ben ik zesendertig, maar ik ga twee keer per week fitnessen, ik vlieg nooit in de chips en de cola, en ik gebruik alleen maar schoonheidsproducten die zeer uitvoerig op dieren zijn getest. Dat die proefdieren daarbij diep lijden ondergaan is misschien spijtig, maar dat is nu eenmaal hun karma. je ziet dat ik ook niet vies ben van wat oosterse wijsheid. Dat is namelijk een zeer goed middel tegen rimpels, samen met de cosmetische producten waar ik het net over had natuurlijk.»
HUMO Waarmee u wil zeggen?
Werfels «Dat er op elke regel een uitzondering is, en ik ben toeval- lig – nu ja, ik steek daar veel tijd, geld en moeite in – die uitzonde- ring. En de regel is: wie zichzelf en zijn omgeving hele dagen in vakantiekleding ziet rondlopen, wordt geconfronteerd met verval. Met ouder- dom en dood. Met een spekrug, met hulpeloos rondflapperend vel, met kwabben waarvan slechts een expert kan zien of ze nu tot de buik, de onderbuik of de bovenbenen behoren. Een somberte overvalt hem of haar. Een depressie breekt los. De ongelukkige zoekt een uitweg in uitgebreid aperitieven, en dat maakt het allemaal alleen maar er- ger. Want de drank maakt de ton- gen los, en zo komen we weer bij die verderfelijke emotionele gesprek- ken waar we het al over hadden. Mannen beginnen na zo’n depressie meteen een affaire met een dom jong ding. Om hun jeugd nog eens over te doen. Met alle gevolgen van dien. Om aan de eenzaamheid te ontsnappen vluchten hun verlaten vrouwen in de armen van een halve psychopaat, want zij vinden die kerel toch zo mannelijk. Helaas bestaat die mannelijkheid vooral uit het feit dat hij huiselijk geweld even vanzelfsprekend vindt als zijn ochtendplas. Die hij overigens ongegeneerd in de lavabo doet.
»Maar nog even over die vakantiekleding: ik had het al even over oosterse wijsheid, en ik moet zeggen: die kaftans en boernoesen zijn lang niet zo’n slecht idee. Veel beter dan een short en een topje van de H&M. Voor de meesten on- der ons toch. is het meervoud van boernoes eigenlijk wel boernoesen? Boernoezen? Boernoeziën? Of boernoesae? Dat moet ik eens aan mijn zenleraar vragen.»
( Véél 'koppeltekens' je zou bijna aan 'cryptografie' gaan denken 🙂)
